مجازی‌سازی شبکه و مزایای آن
یکی از تکنولوژی‌هایی که توانسته است کمک شایانی به علم کامپیوتر بکند، تکنولوژی مجازی‌سازی است. مجازی‌سازی به معنای ساخت نمونه‌های مجازی و یا بهتر است بگوییم نمونه‌هایی غیرواقعی از منابع مختلف مانند سیستم‌عامل‌ها، پلتفرم‌های سخت‌افزاری و وسایل ذخیره‌سازی است.
بنابراین تکنولوژی مجازی‌سازی می‌تواند با ساخت نمونه‌های مجازی از یک نمونه واقعی در منابع مصرفی صرفه‌جویی کند و درنهایت موجب کاهش چشم‌گیر هزینه شبکه شود.
برای مثال مجازی‌سازی حافظه یک سرور واقعی را در نظر می‌گیرد و آن را به چند حافظه مجازی تقسیم‌بندی می‌کند که هر یک از این حافظه‌های مجازی این امکان را دارند که مستقل از یکدیگر عمل کنند و حتی سیستم‌عامل و نرم‌افزارهای اختصاصی خود را داشته باشند.
تنها کافیست یک لحظه به این مسئله فکر کنید که می‌توانید با وجود یک سرور واقعی در شبکه خود چندین سرور مجازی داشته باشید و بتوانید بر روی هر یک از سرورهای مجازی خود به صورت کاملا مستقل برنامه‌های مورد نظر خود را نصب و اجرا کنید. در ادامه به بررسی مزایای بیشتری در زمینه مجازی‌سازی شبکه می‌پردازیم.
مزایای مجازی‌سازی شبکه
- کاهش هزینه‌ها جهت خرید سخت‌افزار مورد نیاز شبکه
- انعطاف‌پذیری بالا و مدیریت بهتر شبکه
- افزایش بهره‌وری در شبکه با اشتراک منابع بین تمامی یوزرها
- کاهش مصرف انرژی
- سرعت بالا در ترمیم کامپیوترهای موجود در شبکه هنگام بروز خرابی در آن‌ها
- صرفه‌جویی در فضای سرورها
- افزایش امنیت سیستم‌ها در شبکه
راهکارهای مجازی‌سازی شبکه
سازمان‌ها و شرکت‌های مختلف باتوجه به شرایطی که دارند از یکی از این دو نوع مجازی‌سازی شبکه که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد استفاده می‌کنند. اولین روش از مجازی‌سازی شبکه شامل چندین سیستم‌عامل بر روی یک سرور می‌باشد اما دومین روش مجازی‌سازی شبکه شامل یک سیستم‌عامل بر روی چندین سرور می‌باشد.
اولین روش مجازی‌سازی شبکه که شامل، اجرای چندین سیستم‌عامل بر روی یک سرور می‌باشد، روشی است که امروزه اکثر شرکت‌های کوچک بزرگ از آن استفاده می‌کنند. منظور از اجرای چندین سیستم‌عامل بر روی یک سرور این است که تکنولوژی مجازی‌سازی، یک سرور واقعی را به چند سرور مجازی و یا غیر واقعی پارتیشن‌بندی می‌کند از این‌رو می‌توان بر روی هر یک از سرورهای مجازی سرویس و یا سیستم‌عامل اختصاصی نصب و اجرا کرد.
برای مثال می‌توان یکی از سرورهای مجازی را برای میزبانی از سرویس Active Directory و دیگری را به سرویس ISA اختصاص داد. درنتیجه شما یک سرور واقعی دارید که دارای چندین سرور مجازی است و همه سرورهای مجازی در حال کار کردن هستند. درنتیجه هزینه‌های شبکه به طرز چشم‌گیری کاهش پیدا خواهد کرد.
دومین روش مجازی‌سازی شبکه که شامل اجرای یک سیستم‌عامل بر روی چندین سرور می‌باشد بیشتر مخصوص سازمان‌های خیلی بزرگی است که نیازمند توان پردازشی بالایی می‌باشند.
برای مثال برخی از نرم‌افزارها و یا سیستم‌عامل‌ها برای اینکه قابلیت اجرا داشته باشند باید توان پردازشی بالایی به آن‌ها اختصاص پیدا کند از این‌رو در چنین مواقعی یک چنین سیستمعاملی را بر روی چندین سرور نصب می‌کنند تا سیستم‌عامل بتواند از تمامی CPUهای هر یک از سرورها استفاده کند و تمامی اعمال پردازشی خود را با قدرت و سرعت بالایی به انجام رساند.
انواع روش‌های مجازی‌سازی در شبکه
- مجازی‌سازی سرور
تکنولوژی مجازی‌سازی سرور با قرار گرفتن در بین سرور فیزیکی و سیستم‌عامل این امکان را برای تمامی کاربران شبکه فراهم می‌کند تا بتوانند چندین ماشین مجازی را بر روی سرور فیزیکی اجرا کنند.
- مجازی‌سازی دسکتاپ
تکنولوژب مجازی‌سازی دسکتاپ، اطلاعات دسکتاپ کاربران نهایی را از کامپیوتر شخصی به فضای ابری انتقال می‌دهد.
- مجازی‌سازی نرم‌افزار
درواقع برای بسته‌بندی نرم‌افزار برای استفاده از آن در هر قسمتی از سرور از تکنولوژی مجازی‌سازی نرم‌افزار استفاده می‌کنند. توجه داشته باشید که در تکنولوژی مجازی‌سازی نرم‌افزار، تمامی فایل‌های نرم‌افزار در قالب یک فایل اجرایی گنجانده می‌شوند که هر زمانی که به آن‌ها نیاز داشتید بتوانید به راحتی به آن‌ها دسترسی داشته باشید و آن‌ها را اجرا کنید. توجه داشته باشید که تکنولوژی مجازی‌سازی نرم‌افزار به طور کامل از سخت‌افزار جدا می‌باشد و به صورت کاملا مستقل اجرا می‌گردد.
- مجازی‌سازی Storage
برای مجازی‌سازی SAN Storage از این تکنولوژی استفاده می‌کنند. درواقع SAN Storage نوعی حافظه ذخیره‌سازی در شبکه است که معمولا زمانی که هارددیسک‌ها را بر روی یک سرور قرار می‌دهند به آن SAN Storage گفته می‌شود.
- مجازی‌سازی I/O
منظور ما از I/O، Input یعنی ورودی و Output یعنی خروجی می‌باشد. از تکنولوژی I/O برای کاهش تعداد کابل‌های ورودی و خروجی در شبکه استفاده می‌شود.
