تکنیکهای پیادهسازی زیرساخت دسکتاپ مجازی (VDI) (بخش دوم)
در بخش اول این مقاله به آشنایی با VDI، برخی از مزایای این تکنولوژی و همچنین تکنیک مشارکت با کاربران شبکه در فرایند طراحی VDI جهت پیادهسازی این تکنولوژی پرداختیم در ادامه نیز به سایر تکنیکهای پیادهسازی این تکنولوژی در شبکه اشاره خواهیم کرد.
همکاری با کاربران شبکه در طراحی فضای VDI
در سازمانها و یا شرکتهایی که از تکنولوژی VDI در شبکه خود استفاده میکنند مهمترین عاملی که موجب افزایش بهرهوری کارمندان آن سازمان و درنهایت رشد و موفقیت آن شرکت میشود رضایت کاربران از کار با VDI است .از اینرو بهتر است که کاربران شبکه در طراحی فضای VDI دخیل باشند تا درنهایت کار با این تکنولوژی برای آنها آسان باشد و بتوانند تمامی فعالیتهای خود را بدون هیچگونه وقفهای انجام بدهند.
برای اینکه بتوان در طول انجام پروژه پیادهسازی VDI از تمامی نظرات و مشارکتهای کاربران مطلع شد میتوان برای هر کدام از آنها پرسشنامهای طراحی کرد تا با تکمیل آن امکان بیان نظرات و نیازهای خود را داشته باشند و درنهایت هنگام کار با این تکنولوژی از رضایتمندی بالایی برخوردار باشند تا درنهایت بهرهوری هر یک از آنها افزایش پیدا کند و به رشد و موفقیت سازمان کمک کند.
استفاده از متخصصان حوزه دسکتاپ
یکی از رایجترین اشتباهاتی که اکثر سازمانها و یا شرکتها در زمینه پیادهسازی VDI مرتکب آن میشوند این است که در وهله اول بهجای استفاده از متخصصان حوزه دسکتاپ از متخصصان حوزه مجازیسازی استفاده میکنند درصورتی که دسکتاپهای مجازی و سرورهای مجازیسازی شده دو مسئله کاملا جدا از یکدیگر میباشند.
شاید فکر کنید که استفاده از متخصصان مجازیسازی کار درستی است، بله استفاده از این متخصصان احتیاج میشود اما نه در وهله اول. برای آغاز کار پیادهسازی VDI در سازمان و یا شرکت خود بهتر است از متخصصان حوزه دسکتاپ استفاده کنید و از نظرات و راهنماییهای آنها بهرهمند شوید.
بررسی تاثیر دسترسی کاربران به منابع و انجام برخی از فعالیتها در شبکه
هدف VDI این است که کاربران در حین انجام کارها و فعالیتهای روزانه خود امکان دسترسی به منابع و عملکرد سیستم را داشته باشند. بنابراین به عنوان مدیر یک شبکه سعی نکنید برخی از منابعی که کاربر به آنها احتیاج دارد را محدود کنید.
برای مثال فرض کنید در حیطه کاری برخی از کاربران شبکه تماشای آنلاین ویدیو تعریف نشده است اما آنها به تماشای آنلاین ویدیو میپردازند شما به عنوان مدیر شبکه میتوانید این محدودیت را برای کاربران قرار دهید تا نتوانند به تماشای آنلاین ویدیو بپردازند
اما چنین محدوددیتی واکنشهای منفی کاربران شبکه را با خود به دنبال دارد از اینرو بهتر است در برخی موارد اینچنینی فرض را بر این بگذارید که تمامی کاربران شبکه به انجام چنین کار و یا به دسترسی به چنین منبعی احتیاج دارند و برای مثال تاثیر Stream نمودن ویدیو توسط کاربران را مورد بررسی قرار دهید و درصورت نیاز آنها به این فعالیت محدودیتی در این خصوص برای کاربران ایجاد نکنید.
گروهبندی کاربران شبکه متناسب با نوع عملکرد و نرمافزارهای کاربردی مورد نیاز آنها
فرض کنید سازمان و یا شرکتی که شما در آن مشغول به کار هستید دارای یک بخش با عنوان کارمندان دفتری باشد و این بخش شامل کارمندان حسابداری و کارمندان منابع انسانی باشد.
اگر شما این کارمندان دفتری که شامل دو گروه مختلف از کارمندان هستند را در VDI به عنوان یک گروه دستهبندی کنید به این معنا است که اشتباه بزرگی را مرتکب شدید چراکه هر یک از کارمندانی که در گروه کارمندان دفتری مشغول به کار هستند در حیطه مختلفی فعالیت دارند و به نرمافزارهای کاربردی خاص و متفاوتی برای انجام کارهای خود نیاز دارند.
برای مثال کارمندان حسابداری به نرمافزارهای مختص حسابداری مانند نرمافزار هلو نیاز دارند درحالی که کارمندان علوم انسانی برای انجام کارهای خود به نرمافزارهایی مانند Microsoft Word احتیاج دارند.
بنابراین قرار دادن تمامی این کارمندان در یک گروه با توجه به عملکردهای متفاوتی که نسبت به یکدیگر دارند و همچنین تفاوت در نرمافزارهای کاربردی که هر یک از آنها مورد استفاده قرار میدهند صحیح نیست موجب اختلال در مدیریت شبکه میشود .
برای مثال اگر ادمین شبکه بخواهد دسترسیهای مشخصی را برای کارمندان حسابداری تعیین کند باتوجه به اینکه همه کارمندان دفتری را در یک گروه قرار داده است نمیتواند این کار را انجام دهد.
چرا که هرگونه محدودیت در دسترسی برای کارمندان حسابداری موجب اعمال همان محدودیت بر روی کارمندان علوم انسانی نیز میشود چراکه این کارمندان همگی در یک گروه قرار داده شدهاند. بنابراین باید کارمندان حسابداری را در یک گروه و کارمندان علوم انسانی را نیز در گروهی دیگر دستهبندی کرد.