آیا ورزش کردن با پای برهنه کار درستی است؟
ورزش کردن با پای برهنه، چیز جدیدی نیست. کودکان نوپا دوست دارند پابرهنه راه بروند و رقصندگان اغلب برای لذت بردن از رقص، کفشهای خود را در میاورند. با این حال، دوندگان پابرهنه مانند “زولا باد” دونده المپیک، توجه رسانهها را به ورزش بدون کفش جلب کردند. ورزش بدون کفش، احساس رهایی به همراه دارد و در بسیاری از موارد خوب است اما ورزش پابرهنه بستگی به نوع ورزش و شرایط فردی شخص دارد.
انواع ورزش
ورزش پابرهنه برای ورزشهای آبی از جمله شنا و غواصی، امری نرمال است. علاوه بر این بسیاری از مردم با پای برهنه یوگا، رقص مدرن و پیلاتس انجام میدهند. با این حال، بسیاری از ورزشکاران در زمان وزنه بلند کردن یا رفتن به کلاسهای ایروبیک گروهی برای حفاظت و داشتن ثبات، کفش میپوشند.
همچنین ورزشکاران رشتههای بسکتبال و ورزشهای تیمیدیگر به طور معمول، کفش ویژه به پا میکنند. در شمال امریکا و اروپا، دوندگان معمولا کفشهای ورزشی به پا میکنند و در حال حاضر ورزش کردن پابرهنه جز در سواحل، امری بحث برانگیز در این کشورهاست.
کوهنوردی پابرهنه
در مقالهای به نوشته دانیل لیبر زیست شناس تکاملی، با عنوان بررسی اندام تحتانی، وی استدلال میکند که کفشهای دوی جدید باعث تغییر گامها به روی پاشنه میشود. فرد بومونت از موسسه کروپودیست و پودیاتریست استدلال مینماید: پوشیدن کفش در تمام طول روز موجب تضعیف پا و قوس کف پا میشود در حالیکه ورزش کردن با پای برهنه موجب تقویت عضلات و بهبود قوس میشود.
برخی ادعا میکنند ورزش با پای برهنه به خصوص دویدن منجر به رگ به رگ شدن پا و اسیب اندامهای تحتاتی میشود. در این زمینه تحقیقات بیشتر مورد نیاز است اما مایکل واربوتون در مجله علوم ورزشی میگوید: دوندگانی که با پای برهنه میدوند التهاب ساق پا و پلانتار فاسیا و پاشنه پای کمتری دارند. همچنین دویدن بدون کفش باعث سبک وزنی بیشتر و احتمالا افزایش سرعت میشود.
خطرات ورزش با پای برهنه
ورزش با پای برهنه، خطرات خاص خود را دارد از جمله بریدگی، زخم و و عفونت به دلیل عدم محافظت. مشکلات دیگر شامل جراحات وارده به پاشنه پا، زانو و ارتروز میباشد. به گفته نیویورک تایمز، استاد سارا ریج از دانشگاه جوانان بریگهام، با کقایسه دوندگانی با پوشش پای معمولی با ان دسته دوندگانی که کفشهای مینیمالیستی یک برند تجاری که حالتی از پا برهنه بودن را با فراهم کردن یک سری حفاظتها شبیه سازی میکرد، مطالعهای انجام داد.
با وجود فواصل کوتاه و افزایش مسافت طی ۱۰ هفته و به ارامی، گروه دوندگانی که از کفشهای مینیمالیستی استفاده میکردند، بیشتر از افرادی که کفشهای معمولی به پا میکردند از ورم مغز استخوان و استرس شکستگی استخوان در حین دویدن رنج میبردند.
تسهیل ورزش با پای پرهنه
روزانه، پابرهنه راه بروید تا میزان زمانی که میتوانید با پای برهنه ورزش نمایید را افزایش دهید. با این حال دکتر امیلی اسپلیچال توصیه مینماید که برای سهولت در تغییر وضعیت از کفشهای مینمالی استفاده نمایید و پیشنهاد میکند که با انگشتان پای خود از روی زمین، تیله بردارید.
برخی از مربیان، کفشهای مینمالیستی را برای یوگا، ورزشهای آبی و تمرینات مقاومتی وپیاده روی تناسب اندام میستایند. با این حال دویدن با پای برهنه برای استخوانها دشوار است و دکتر ریج توصیه مینماید به تدریج از کفشهای مینمالیستی در طی بیش از ۱۰ هفته استفاده کنید و مسافت کوتاه را بپیمایید تا بدن با این وضعیت، وفق داده شود. شرکت کنندگان در مطالعه وی با وجود شروع ۱ تا ۲ مایل در روز، دچار مصدومیت شدند.
شرایط شما
وضعیت فردی شما، این نکته که ایا ورزش با پای برهنه برای شما مناسب است یا نه را مشخص مینماید. در مطالعات دکتر ریج، اکثریت زنان از شکستگی تنشی استخوان، رنج میبردند. قدرت مچ پا و انعطاف پذیری نیز در شانس اسیب دیدن تاثیرگذار است.
پروفسورکوین کربی، متخصص معالجه و درمان بیماریهای پا در مقاله بررسی اندامهای تحتانی، عنوان میدارد که تغییر روش به صورت دویدن با پای برهنه برای افرادی که در کودکی با پای برهنه راه میرفتند، اسانتر است.
در صورتی که به دیابت مبتلا هستید، کالج جراحان پا و مچ پای امریکا هشدار میدهد که به هیچ وجه با پای برهنه راه نروید. از پزشک خود یا پزشک پا بپرسید که ایا ورزش با پای برهنه برای شما مناسب است؟